O pismach starej Krety

Definicje kultury zmieniają się, ale jednym z jej wyznaczników jest użycie pisma. Po raz pierwszy w Europie pojawiło się ono na Krecie. Należy wiedzieć, że  pierwszą jego formą były hieroglify, które możemy znaleźć między innymi na glinianych pieczęciach w archiwach pałacowych Knossos czy Malii.

Hieroglify kreteńskie

Nietrudno zauważyć, że kreteńskie hieroglify podążają za tradycją egipską. Z nich tworzy się stopniowo pismo określane mianem linearnego – Linear A. Według definicji zawartej na stronie www.odkrywca.com.pl możemy się dowiedzieć, że to pismo sylabiczne, choć w dalszym ciągu wykorzystujące zasady pisma obrazkowego, gdzie pojęciu przypisany jest konkretny rysunek. Stosowano je w okresie rozwoju państwa minojskiego.

O systemach zapisu

Należy wiedzieć, że oba systemy zapisu (hieroglify i Linear A) nie zostały odkodowane. Już w marcu 1900 roku Arthur Evans odnalazł w ruinach Knossos przykłady trzeciego rodzaju pisma, Linear B. Zostało ono odczytane w 1953 roku przez Michaela Ventrisa i Johna Chadwicka i pozostało jednym z większych rozczarowań archeologii. Po pierwsze, język zapisany pismem Linear B nie jest językiem minojskim. Jest to stara forma greki, dokładniej – przeddorycka forma greckiego dialektu należąca do grupy arkadyjsko-cypryjskiej. Innymi słowy, o minojskiej Krecie opowiadają już jej zdobywcy, Grecy. Po drugie, opowieści te są wyjątkowo skromne, to zapisy rachunkowe. W Linear B na glinianych tabliczkach ujęto na przykład towary do opodatkowania, liczbę stad owiec itd. Nie dostaliśmy więc rejestrów władców, opowieści dziejopisarzy, literatury, tekstów religijnych. W najważniejszych sprawach Minojczycy nie podjęli jeszcze z nami dialogu.